Prawo karne jest działem prawa publicznego, a jego celem jest ochrona interesu publicznego przed przestępstwem. Prawo karne zajmuje się także przestępstwami przeciwko władzy publicznej oraz przestępstwami, które mają na celu naruszenie porządku publicznego. Prawo karne zawiera także przepisy dotyczące karania osób nieletnich.
Prawo karne składa się z dwóch podstawowych części:
– normy prawne regulujące przestępstwa i kary (kodeks karny);
– normy prawne regulujące postępowanie karne (kodeks postępowania karnego).
Kodeks karny określa, jakie przestępstwa podlegają karaniu oraz jakie są wysokości kar. Kodeks postępowania karnego reguluje sposób prowadzenia postępowań karnych.
Prawo karne jest działem prawa, który reguluje kary i środki przymusu wobec osób, które dopuściły się przestępstwa. Prawo karne jest ściśle powiązane z prawem procesowym, które reguluje sposób prowadzenia postępowań karnych.
Prawo karne jest działem prawa publicznego, a jego celem jest ochrona interesu publicznego przed przestępstwem. Prawo karne zajmuje się także przestępstwami przeciwko władzy publicznej oraz przestępstwami, które mają na celu naruszenie porządku publicznego. Prawo karne zawiera także przepisy dotyczące karania osób nieletnich.
Prawo karne składa się z dwóch podstawowych części:
– normy prawne regulujące przestępstwa i kary (kodeks karny);
– normy prawne regulujące postępowanie karne (kodeks postępowania karnego).
Kodeks karny określa, jakie przestępstwa podlegają karaniu oraz jakie są wysokości kar. Kodeks postępowania karnego reguluje sposób prowadzenia postępowań karnych.
Postępowanie karne rozpoczyna się w momencie, gdy organ ścigania (prokurator, policja) uzyskuje dowody na to, że ktoś dopuścił się przestępstwa. Wówczas organ ścigania przedstawia akt oskarżenia osobie oskarżonej i wzywa ją do stawienia się przed sądem. Osoba oskarżona może przyznać się do winy i wówczas sąd może ją ukarać bez przeprowadzania rozprawy. Jeśli osoba oskarżona nie przyzna się do winy, sąd rozpoczyna rozprawę, podczas której organ ścigania przedstawia dowody na to, że osoba oskarżona dopuściła się przestępstwa. Osoba oskarżona może się bronić i przedstawiać dowody na swoją niewinność. Sąd może uznać osobę oskarżoną za winną i wówczas orzeka karę. Jeśli sąd uzna osobę oskarżoną za niewinną, osoba ta jest uniewinniona i może żądać odszkodowania od państwa za niesłuszne oskarżenie.
Kary, jakie może orzec sąd, to:
– kara ograniczenia wolności;
– kara pozbawienia wolności;
– kara aresztu;
– kara grzywny;
– kara nagany;
– kara ostrzeżenia.
Kara ograniczenia wolności polega na tym, że osoba skazana jest pozbawiona wolności w określonym miejscu i czasie. Osoba skazana może pracować lub uczyć się w miejscu, w którym jest zamknięta.
Kara pozbawienia wolności polega na tym, że osoba skazana jest pozbawiona wolności i przetrzymywana w więzieniu. Osoba skazana może pracować w więzieniu, ale nie może uczyć się.
Kara aresztu polega na tym, że osoba skazana jest przetrzymywana w areszcie śledczym lub areszcie tymczasowym. Osoba skazana nie może pracować ani uczyć się.
Kara grzywny polega na tym, że osoba skazana jest obciążona określoną kwotą pieniędzy.
Kara nagany polega na tym, że osoba skazana jest ukarana wyrokiem nagany, który jest wpisany do jej akt osobowych. Wyrok nagany może mieć negatywny wpływ na pracę lub dalszą edukację osoby skazanej.
Kara ostrzeżenia polega na tym, że osoba skazana otrzymuje ostrzeżenie od sądu. Ostrzeżenie jest wpisane do akt osobowych osoby skazanej i może mieć negatywny wpływ na jej pracę l